به نقل از «ایسنا»

مشکل فضاپیمای «وویجر 1» حل می‌شود

تاریخ انتشار: ۹ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۲۴۱۰۹

فضاپیمای «وویجر ۱» که داده‌های آن اخیرا غیر قابل استفاده اعلام شدند، دارای یک نقص رایانه‌ای است، اما ناسا نسبت به حل شدن این مشکل خوش‌بین است.

به گزارش ایسنا، یکی از مقامات ناسا نسبت به حل شدن مشکل فضاپیمای «وویجر ۱»(Voyager 1) که ماه‌ها آن را از انتقال داده‌های قابل درک باز داشته، خوش‌بین است.

به نقل از اسپیس نیوز، «جوزف وستلیک»(Joseph Westlake) مدیر بخش هلیوفیزیک ناسا گفت که به نظر می‌رسد رفع شدن مشکلات مربوط به رایانه در فضاپیمای تقریبا ۵۰ ساله وویجر ۱ امکان‌پذیر باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این مشکلات در نوامبر گذشته، کار وویجر را مختل کرد.

وستلیک گفت: احساس می‌کنم اکنون در مسیر حل و فصل هستیم. ما در مسیر درستی هستیم و من معتقدم به نقطه‌ای خواهیم رسید که وویجر ۱ به فعالیت خود در فضا ادامه دهد.

کنترل‌کننده‌های فضاپیما برای اولین بار در ماه نوامبر متوجه بروز یک مشکل در آن شدند. آنها دریافتند که داده‌های ارسال‌شده توسط فضاپیما غیرقابل استفاده هستند. مهندسان به این نتیجه رسیدند که مشکل مربوط به رایانه موسوم به «سیستم داده‌های پرواز»(FDS) است. این رایانه، داده‌ها را از تجهیزات فضاپیما و تله‌متری آن جمع‌آوری می‌کند.

بیشتر بخوانید:

«وویجر ۱» کار می‌کند اما نتیجه کارش به زمین نمی‌رسد

ناسا در روز ۱۳ مارس، پیشرفت خود را در تعمیر FDS اعلام کرد. در آن زمان، یک فرمان به وویجر مخابره شد و فضاپیما با ارسال یک بازخوانی از حافظه خود پاسخ داد. آژانس در آن زمان گفت که برای کمک به شناسایی مشکل، آن بازخوانی را با بازخوانی‌های ارسال‌شده پیش از بروز مشکل مقایسه خواهد کرد.

وستلیک گفت که به نظر می‌رسد مشکل مربوط به یک واحد خراب‌شده در حافظه فضاپیما باشد. وی افزود: این قسمت از حافظه خراب است و مهندسان به دنبال راهی برای حل کردن این مشکل هستند.

وستلیک تخمین نزد که چقدر طول می‌کشد تا این تغییرات نرم‌افزاری انجام شوند. ناسا در جدیدترین بیانیه خود در مورد وویجر ۱ گفت که استفاده کردن از حافظه بازخوانی FDS برای ابداع یک راه حل بالقوه و تلاش برای عملی کردن آن زمان خواهد برد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: ناسا فناوري نانو معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري صندوق نوآوری و شکوفایی شرکت های دانش بنیان وویجر ۱

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۲۴۱۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناسا به کشف حیات بیگانه یک گام نزدیک‌تر شد

ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید می‌شود و با این کشف، دانشمندان را درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج کرده است.

به نقل از دیلی میل، مریخ‌نورد «کنجکاوی» (Curiosity) یک جریان ثابت را از متان شناسایی کرد که از «دهانه گیل» (Gale Crater) در زمان‌های متفاوتی از روز ظاهر می‌شد و به صورت فصلی در نوسان بود. این جریان گاهی اوقات به ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول می‌رسید.

اگرچه ناسا هنوز حیات را در مریخ پیدا نکرده است، اما دانشمندان این آژانس فضایی معتقدند منبع آن از اعماق سیاره می‌آید.

نظر دانشمندان این است که متان می‌تواند زیر نمک جامد قرار بگیرد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد یا این که کنجکاوی روی پوسته مریخ بچرخد و آن را بشکافد. این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، روی زمین معمولا نشانه حیات است. حیوانات هنگام هضم غذا گاز متان تولید می‌کنند.

مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا از سال ۲۰۱۲ روی سطح مریخ پرسه می‌زند و در همه این مدت، گیج‌کننده‌ترین چیزی که پیدا کرده، جریان ثابت متان بوده است که از دهانه گیل می‌آید.

یک قسمت از دهانه گیل که از آن متان بیرون می‌آمد، تنها نقطه از این سیاره بود که کنجکاوی در آن گاز را شناسایی کرده است، اما کنجکاوی هیچ نشانه مشخصی را از وجود حیات در مریخ ندیده است؛ برای مثال، یک گاو یا افرادی که فقط مقدار زیادی کلم بخورند.

دانشمندان طی بررسی‌های آزمایشگاهی در شرایط مشابه خاک مریخ توانستند آنچه را که ممکن است اتفاق بیفتد، شبیه‌سازی کنند. طی این مدت طولانی، نمک‌ها از اعماق زیر سطح سنگی و غبارآلود سیاره بیرون می‌آیند.

این نمک‌ها که پرکلرات نام دارند، در مریخ به وفور یافت می‌شوند. پرکلرات‌ها سمی هستند و در یخی که زیر سطح سیاره به دام افتاده است، به صورت فراوان وجود دارند.

یخ به تدریج تبخیر می‌شود و با عبور بخار نمک از میان رگولیت، مقداری از آن را به جا می‌گذارد. وقتی مقدار کافی از این نمک‌ها در رگولیت جمع می‌شوند، نوعی پوسته را تشکیل می‌دهند که به شن و ماسه یا دانه‌های قهوه شباهت دارد.

دانشمندان این پژوهش جدید نوشتند: روی مریخ، چنین فرآیندی می‌تواند به طور طبیعی طی یک دوره زمانی طولانی در مناطق کم‌عمق همیشه منجمد اتفاق بیفتد و ممکن است نمک در لایه بالایی جمع شود.

در همان زمان که بخار نمک بیرون می‌آید، متان نیز منتشر می‌شود. منبع این انتشار هنوز ناشناخته است. این منبع می‌تواند ناشی از موجودات زنده یا ناشی از فرآیند‌های زمین‌شناسی زیر سطح سیاره باشد که هنوز برای دانشمندان نامرئی هستند.

در هر حال، این متان از هر کجا که بیاید، زیر پوسته نمک به دام می‌افتد.

دانشمندان با پمپاژ غلظت‌های متفاوتی از پرکلرات به رگولیت شبیه‌سازی‌شده مریخ دریافتند که سه تا ۱۳ روز زمان برای تشکیل شدن این پوسته نفوذناپذیر کافی است. برای ایجاد یک پوسته نمک جامد نیز به غلظت پنج تا ۱۰ درصد پرکلرات نیاز بود.

دانشمندان گاز نئون را به عنوان جایگزین متان به زیر پوسته پمپاژ کردند و دریافتند این لایه آن قدر قوی است که گاز زیر آن به دام بیفتد، اما هنگامی که دمای سیاره در زمان‌های خاصی از روز یا فصول خاصی افزایش می‌یابد، این پوسته می‌شکند و متان را بیرون می‌فرستد.

آن زمان بود که مریخ‌نورد کنجکاوی، متان را در هوا تشخیص داد.

فقط دما نیست که می‌تواند پوسته را بشکند. پژوهشگران نوشتند: پوسته احتمالا حدود دو سانتی‌متر ضخامت دارد که کمی کمتر از یک اینچ است و کنجکاوی به اندازه‌ای سنگین است که بتواند هنگام حرکت کردن آن را بشکند.

این پژوهش در مجله «JGR Planets» به چاپ رسید.

منبع: ایسنا

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم